| |
|---|
 | Grzegorz Gmiterek – Profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Kierownik Katedry Bibliografii i Dokumentacji na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii UW. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na wykorzystaniu nowych mediów w instytucjach kultury. Stypendysta Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Uczestnik Programu Departamentu Stanu USA International Visitor Leadership Program „Library & Information Science”. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym książki Biblioteka w środowisku społecznościowego Internetu. Biblioteka 2.0, za którą otrzymał Nagrodę Naukową SBP i Nagrodę CLIO Wydziału Historycznego UW oraz współautor wydanej w 2017 roku książki Aplikacje mobilne nie tylko w bibliotece (wyróżnienie Rektora Politechniki Warszawskiej w konkursie ACADEMIA). W 2020 roku ukazała się jego książka Aplikacje mobilne w systemach informacyjnych. Teoria i praktyka, za którą otrzymał Nagrodę Naukową SBP im. Adama Łysakowskiego w kategorii „Prace o charakterze teoretycznym, metodologicznym, źródłowym”. |
|
 | Sebastian D. Kotuła – dr, adiunkt w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Autor około 100 publikacji z zakresu nauki o komunikacji społecznej i mediach, w tym siedmiu monografii (autorskich i współautorskich), artykułów naukowych oraz tekstów w czasopismach specjalistycznych i branżowych. Autor książki Wstęp do Open Source, która otrzymała Nagrodę Naukową SBP im. Adama Łysakowskiego oraz współautor książki Aplikacje mobilne nie tylko w bibliotece wyróżnionej w konkursie ACADEMIA. Prowadzi interdyscyplinarne badania dotyczące społecznego obiegu książek, promocji książki w telewizji, technologii open source, druku 3D, architektury informacji oraz zastosowania sztucznej inteligencji w środowisku bibliotecznym. |
Generatywna sztuczna inteligencja w działalności bibliotek akademickich w Polsce W referacie przedstawiono analizę wdrażania i wykorzystania narzędzi generatywnej sztucznej inteligencji (GAI) w bibliotekach akademickich uczelni publicznych w Polsce. Spośród wszystkich placówek objętych badaniem tylko niewielka część aktywnie wykorzystywała narzędzia GAI w codziennej pracy bibliotecznej. Wyniki wskazują na generalnie pozytywny odbiór tych technologii, zwłaszcza w kontekście odciążenia pracowników w zakresie przygotowywania zestawień bibliograficznych. Pomimo tego, zgłaszane są obawy dotyczące wiarygodności metadanych oraz trafności rekomendowanych publikacji. Większość bibliotek wyraża poparcie dla integracji GAI z usługami bibliotecznymi, jednak faktyczny poziom wdrożeń pozostaje ograniczony. |
 | Kamila Kokot-Kanikuła – pracuje w Bibliotece Politechniki Gdańskiej w Sekcji Budowy Zbiorów Cyfrowych i Multimedialnych na stanowisku kustosza bibliotecznego. Jest absolwentką Instytutu Historycznego oraz Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim. Główne kierunki zainteresowań to starodruki, biblioteki cyfrowe, repozytoria instytucjonalne, Otwarte Zasoby Edukacyjne, Open Access i Open Data. W bibliotece Kamila pracuje na rzecz Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej i współtworzy bazę polityk wydawniczych polskich czasopism naukowych znajdującą się na platformie MOST Wiedzy. Od kwietnia 2019 r. jest członkiem międzynarodowego zespołu ds. promocji Otwartych Zasobów Edukacyjnych: European Network of Open Education Librarians. W lipcu 2024 r. dołączyła do zespołu wolontariuszy w bazie Directory of Open Access Journals (DOAJ), jako Associate Editor. Jej głównym celem jako bibliotekarki i wolontariuszki jest wspieranie społeczności akademickiej w efektywnym znajdowaniu takich źródeł naukowych, które ułatwiają prowadzenie wartościowych i rzetelnych badań. |
| Czy w erze AI otwarte zasoby edukacyjne są jeszcze innowacyjne? Otwarte zasoby edukacyjne (OZE) powstały, aby z jednej strony zwiększać dostęp do materiałów edukacyjnych z drugiej natomiast, aby uatrakcyjnić istniejącą ofertę edukacyjną. Z początkiem lat dwutysięcznych w sieci pojawiły się interaktywne symulacje, podręczniki online, kursy multimedialne oraz pomoce dydaktyczne. W tamtym czasie były to niezwykle innowacyjne produkty, tym bardziej, że tworzone na renomowanych uczelniach, z myślą o globalnych użytkownikach. Wraz z nastaniem ery AI zmieniło się wszystko, tym bardziej, że w środowisku pojawiły się pytania czy czas podręczników dobiegł końca, jaką rolę będą pełnić edukatorzy przyszłości, a nawet czy innowacja może odbywać się bez ludzi? Na te pytania postaram się odpowiedzieć przez pryzmat otwartych zasobów edukacyjnych, przedstawiając zarówno materiały, które uczą o AI, jak i takie, które już są wzbogacone o komponenty sztucznej inteligencji. |
 | Drs. Coen van der Krogt is Vice President Solutions Engineering – Academic & Government Solutions at Elsevier, based in the Amsterdam headquarters. He leads a global team that focuses on understanding the future vision and ambition of academic institutions & government agencies, and advising and supporting them on further improving their research performance, visibility, funding, faculty management, workflow efficiency and achieving their goals.Coen has a background in Economics and International Law and was working in several leading international Software/IT companies, in different roles, before joining Elsevier in 2009.The Software Solutions within the Elsevier Portfolio to support strategic analysis and planning, research development, research management, faculty management and journal publishing are: - Pure – research information management system
- Interfolio – faculty information system
- Digital Commons – institutional repository, journal publishing, research data management
|
| Keynote Speaker |
 | Maria Kuczkowska – mgr filologii polskiej, pracuje na stanowisku kustosza w Oddziale Informacji i Transferu Wiedzy Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). W swojej pracy porusza się po zagadnieniach współczesnego bibliotekarstwa naukowego – specjalistka w zakresie Otwartej Nauki oraz bibliograficznych baz danych. Autorka licznych publikacji (m.in.: w „Przeglądzie Bibliotecznym” opublikowała artykuły: „Otwarte dane badawcze: sondażowa analiza doświadczeń i potrzeb pracowników Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu”, 2021; „Otwarta nauka – otwarte dane badawcze – nowe zadania bibliotek naukowych: raport z badania pilotażowego”, 2022, współautorka: Monika Theus; „Zmiana paradygmatu działania współczesnej biblioteki naukowej w wybranych obszarach informacji i komunikacji naukowej w świetle badania ankietowego”, 2024) oraz wystąpień konferencyjnych (m.in.: „Raport o stanie bibliometrii w polskich bibliotekach naukowych” wygłoszony w kwietniu 2025 r. podczas II Poznańskiej Konferencji Centrum Naukometrycznego Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu). Członkini Zespołu ds. zarządzania danymi badawczymi UAM; Zespołu ds. zarządzania Bazą Wiedzy UAM; ministerialnego Zespołu doradczego do spraw Polityki otwartego dostępu do danych badawczych finansowanych ze środków publicznych (2024-2025); oraz Komitetu Sterującego Sieci Kompetencji Otwartej Nauki – Data Steward PL. |
| Polityka zarządzania danymi badawczymi w jednostce naukowej na przykładzie dokumentu wdrożonego oraz dokumentu koncepcyjnego. Zgodnie z zapisami Ustawy o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego z 2021 r., minister właściwy do spraw nauki i szkolnictwa wyższego powinien opracować w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy Politykę otwartego dostępu do danych badawczych finansowanych ze środków publicznych. Mimo iż ministerialna Polityka została finalnie opublikowana 17 lipca 2025 r., to wieloletnie opóźnienie spowodowało, iż na uczelniach zaczęły pojawiać się wewnętrzne (i autonomiczne) polityki regulujące zagadnienia związane z danymi badawczymi – niekiedy połączone z uczelnianymi politykami otwartości (wprowadzanymi zgonie z zaleceniami dokumentu Kierunki rozwoju otwartego dostępu do publikacji i wyników badań naukowych w Polsce z 2015 r.), a czasem stanowiące odrębne dokumenty, koncentrujące się wyłącznie na kwestiach związanych z zarządzaniem danymi badawczymi. W części pierwszej wystąpienia omówione zostaną ogólne założenia jednego z takich dokumentów – Polityki zarządzania danymi badawczymi w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, która powstała w 2025 r. Polityka ta, będąca efektem pracy Zespołu ds. zarządzania danymi badawczymi na UAM, uwzględnia obowiązujące regulacje prawne i koncentruje się na zasadach udostępniania danych badawczych, zagadnieniach zawiązanych z przechowywaniem, bezpieczeństwem i archiwizacją danych oraz na wymogach etycznych. W części drugiej wystąpienia zaprezentowany zostanie zaś dokument opracowywany nieco mniej wewnętrznie, bo przez Zespół zadaniowy Sieci Kompetencji Otwartej Nauki – Data Steward PL. Dokument ten – stanowiący swego rodzaju szablon polityki zarządzania danymi badawczymi – w założeniu swoim ma służyć pomocą w tworzeniu owych wewnętrznych polityk zarządzania danymi badawczymi w jednostkach naukowych. |
 | Katarzyna Materska, dr hab. – profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w Instytucie Nauk o Kulturze; badacz, nauczyciel akademicki i ekspert w obszarze nauki o informacji (information science). Jej główne zainteresowania badawcze to komunikacja naukowa (w tym otwarta nauka), zarządzanie informacją i wiedzą w różnych środowiskach informacyjnych, systemy organizacji wiedzy, umiejętności cyfrowe. Autorka ponad 120 publikacji naukowych. Wiedzę naukową wzbogaca jej 10-letnie doświadczenie praktyczne na stanowisku wicedyrektora oraz dyrektora odpowiednio publicznej biblioteki naukowej oraz biblioteki uniwersyteckiej. Stypendystka International Visitor Leadership Program (USA), skarbnik International Society for Knowledge Organization – Polska; członek Rady Programowej CLARIN-PL (Common Language Resources & Technology Infrastructure), Polskiego Towarzystwa Informacji Naukowej, honorowy członek Iranian Public Libraries Advancement Association. |
| Ekosystem innowacyjnej otwartej nauki. Prolegomena. Otwarta nauka (ang. Open Science) – jedno z kluczowych haseł modernizacji współczesnej nauki – coraz częściej postrzegana jest jako szerszy projekt kulturowy, organizacyjny i technologiczny, który przekształca sposoby prowadzenia badań. Celem wystąpienia jest próba naszkicowania teoretycznych ram ekosystemu innowacyjnej otwartej nauki w trzeciej dekadzie XXI w. Posługując się metodą krytycznej analizy najnowszej literatury przedmiotu wskazane zostaną kluczowe elementy, które zmieniają reguły gry, wśród których nie zabraknie odniesień do katalizatora zmian, jakim jest sztuczna inteligencja (AI), która niesie ze sobą nie tylko szanse i zjawiska pozytywne w omawianym obszarze (np. automatyzacja procesów, skalowanie, analiza i synteza literatury i badań, przyspieszenie i demokratyzacja), ale także negatywne (np. bias, nierówności, brak przejrzystości, ekskluzywność infrastruktury). Innowacyjny ekosystem otwartej nauki to nie tylko połączenie otwartych danych, narzędzi open-source (w tym AI typu open-source), ale także solidne ramy etyczne oraz nowe modele zaufania i współpracy, integracji i edukacji. Głęboka otwartość musi prowadzić do większej społecznej użyteczności. Na tym tle autorka podejmie krótką refleksję na temat nowych ról bibliotek akademickich w ekosystemach otwartej nauki. |
 | Michał Nowak, Solution Engineer, Elsevier – od 15 lat związany z wdrażaniem i rozwojem nowoczesnych systemów informatycznych w różnych sektorach – od finansowego, przez publiczny, po edukację i naukę. Obecnie jako Software Solutions Manager w Elsevier wspiera instytucje naukowe w Europie Środkowo-Wschodniej i krajach nordyckich w efektywnej transformacji cyfrowej. Specjalizuje się w doradztwie technologicznym, integracji systemów oraz analizie trendów w zarządzaniu danymi badawczymi i bibliometrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem systemów CRIS, takich jak Pure. Pomaga uczelniom i instytucjom badawczym dobierać i wdrażać nowoczesne narzędzia, które wspierają ich rozwój oraz wzmacniają pozycję w środowisku naukowym. Prywatnie pasjonat podróży i sportu. |
CRIS w praktyce – narzędzie do zarządzania danymi czy klucz do innowacji? Podtytuł: Konieczność skutecznego zarządzania danymi na uczelni i wykorzystanie ich potencjału w praktyce – czy systemy takie jak Pure mogą realnie zmienić oblicze innowacji akademickiej w Polsce? Streszczenie: Systemy typu CRIS od lat towarzyszą rozmowom o zarządzaniu danymi naukowymi. Rozwiązania informatyczne to już tylko narzędzia do magazynowania informacji i raportowania, ale fundament innowacji, transformacji i rozwoju nowoczesnej uczelni. Podczas prezentacji i Panelu dyskusyjnego przedstawione zostaną praktyczne doświadczenia z wdrożeń systemu Elsevier Pure w Polsce i Łotwie” |
 | Ivona Olariu is the Executive Director of the Association of the Universities, Research and Development Institutes, and Central University Libraries in Romania “Anelis Plus” (www.anelis-plus.ro), being one of the founders of the first Romanian consortium for the acquisition of electronic resources at national level in order to support research and education in Romania.She has a PhD in Organic Chemistry and one in Library and Information Science.She founded ”Karl Kurt Klein” European Documentation Center (EDC) at Central University Library in Iasi and acted as Deputy National Coordinator of the EDCs Network in Romania. She was a member of the Pan-European Working Group (PEWG) on developing electronic repositories for the EDC network; of the PEWG for e-books, social media and electronic repositories for the EDCs, and also of the PEWG – Looking to the future (Europe Direct).Dr. Olariu is an university guest lecturer of library and information science, co-author of the Handbook on Library Science (2022, Romanian Library Association) and author of scientific papers in the field, covering topics such as library evaluation, statistics, bibliometrics and scientometrics, library consortia. She participated in national and European research projects and in national and international conferences in this field.She currently holds the position of president of Statistics and Evaluation Section of the Romanian Library Association. |
| Anelis Plus in Romania: eyes wide open to the future |
 | Jarosław Olszewski jest absolwentem Międzywydziałowego Studium Biotechnologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Obecnie pełni funkcję asystenta naukowo-dydaktycznego w Centrum Medycyny Translacyjnej SGGW i angażuje się w badania z pogranicza medycyny weterynaryjnej i medycyny ludzkiej, specjalizując się w pracy na dużych modelach zwierzęcych oraz w technikach mikroskopowych, w szczególności obróbce obrazów cyfrowych. W trakcie swojej kariery naukowej uczestniczył w wielu projektach badawczo-rozwojowych. Do najciekawszych przykładów należy projekt opracowania aparatury medycznej, taki jak przeprowadzone w trakcie pandemii przedkliniczne testy urządzenia „Ventil”, umożliwiającego wspólną respirację dwóch pacjentów. Efektem tych prac było stworzenie „CoVentil”, pierwszego polskiej konstrukcji respiratora rozwijanego we współpracy z Politechniką Bydgoską. Jarosław Olszewski pełnił również funkcję przewodniczącego Krajowej Reprezentacji Doktorantów przez dwie kadencje, w czasie której inicjował programy mentoringowo-szkoleniowe dla młodych naukowców, takie jak „Lokalny Ambasador Praw Doktoranta” czy „Szkoła Młodego Naukowca Samorządowca”. Obecnie jest prezesem Fundacji Work & Science, której celem jest wspieranie młodych talentów w środowisku akademickim oraz organizacja wydarzeń promujących innowacje w nauce i gospodarce. Jest również pomysłodawcą i głównym organizatorem 3. edycji Ogólnopolskich Targów Pracy Sektora Innowacyjnej Gospodarki Work & Science Forum. |
Sztuczna inteligencja w przeglądach literatury: niestrudzony stażysta czy mentor poszerzający horyzonty? Sztuczna inteligencja w przeglądach literatury może działać jak niestrudzony stażysta — automatyzując deduplikację, wstępną selekcję i porządkowanie zapisów — oraz jak mentor, który poszerza horyzonty poprzez mapowanie trendów, wykrywanie luk i sugerowanie konkurencyjnych hipotez. |
 | Agnieszka Podrazik – starszy kustosz dyplomowany. Ukończyła bibliotekoznawstwo i informację naukową na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1997 r. związana z Biblioteką Główną Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. W latach 2005–2022 kierowała Oddziałem Zbiorów Specjalnych, a od 2018 roku pełni funkcję zastępcy dyrektora BG AGH, wspierając rozwój strategiczny biblioteki oraz odpowiadając za promocję usług i wizerunek instytucji. Posiada wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu zasobami elektronicznymi. Jest inicjatorką utworzenia w Bibliotece Głównej AGH Punktu Informacji Normalizacyjnej oraz Ośrodka Informacji Patentowej PATLIB. Pełni także funkcję pełnomocnika ds. Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji zgodnego z normą ISO 27001. Koordynuje współpracę z Polskim Komitetem Normalizacyjnym, Urzędem Patentowym RP oraz Europejskim Urzędem Patentowym. Za osiągnięcia w zakresie wspierania normalizacji otrzymała honorowy tytuł „Promotorki Edukacji Normalizacyjnej” przyznany przez PKN. Aktywnie angażuje się w działalność edukacyjną – prowadzi zajęcia i warsztaty dla studentów AGH. Jako ekspertka w dziedzinie prowadzenia badań patentowych w bazach danych działa jako szkoleniowiec EPO dla sieci PATLIB oraz Polskiej Izby Rzeczników Patentowych na aplikacji rzecznikowskiej. Jest autorką publikacji i organizatorką seminariów popularyzujących wykorzystanie informacji technicznej w środowisku akademickim. Z zamiłowania pasjonuje się zastosowaniami sztucznej inteligencji w obszarze zarządzania informacją. Swoje kompetencje w tym zakresie rozwinęła, kończąc m.in. kursy Politechniki Wrocławskiej – AIDEAS oraz Google i SGH – Umiejętności Jutra: AI. |
| Wywiad w Sesji IV – Od zasobów do wpływu: jak kolekcja biblioteczna wspiera edukację, badania i wdrażanie wiedzy |
 | Luminita Silaghi-Dumitrescu is Emeritus Professor at The Faculty of Chemistry and Chemical Engineering University, Cluj-Napoca, Romania, Babes- Bolyai and President of the Asociasion of Universities, Research and Development Institutes and Central University Libraries in Romania – Anelis Plus. The teaching activity was combined with the research in the field of Organometallic Chemistry. Professor Silaghi-Dumitrescu as Dean of the Faculty of Chemistry and Chemical Engineering and Vice-Rector for Research and Publications at the Babes-Bolyai University. She is Editor-in-Chief of Studia Universitatis Babes-Bolyai – Seria Chemia. The international collaboration with researcers from France, Germany, United Kingdom, Mexic, Brasil was built on common interest for all the aspects of academic life – teaching, research, (coordinating joint Ph.D. students), management, science policies. She authored more than 170 papers, most of them in very prestgios journals. She is a member of the Consultative College for Research, Development and Innovation (CCCDI) at the Ministry of Education and Research. |
| Anelis Plus in Romania: eyes wide open to the future |
 | Dorota Wierzbicka-Próchniak – kustosz. Ukończyła informację naukową i bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Studium Pedagogiczne UJ. Obecnie pracuje na stanowisku zastępcy dyrektora w Bibliotece Uniwersytetu Opolskiego. Uczestniczka i prelegentka wielu konferencji krajowych i międzynarodowych. Zainteresowania zawodowo-naukowe: elektroniczne źródła informacji, użytkownicy informacji cyfrowej, otwarty dostęp, repozytoria naukowe, praktyczne wykorzystanie AI w nauce. |
Między hype’em a sensem: ChatGPT, ScopusAI i otwarta nauka w obliczu iluzji wszechwiedzy? Żyjemy w czasach, w których jedno polecenie tekstowe wystarcza, aby narzędzie AI wygenerowało zestawienie literatury w ciągu kilku sekund. Powstaje jednak pytanie, na ile takie wyniki oparte są na wiarygodnych i zweryfikowanych materiałach oraz czy generowane przez narzędzia oparte na sztucznej inteligencji treści stanowią rzeczywiste wsparcie, czy raczej jedynie atrakcyjną, lecz powierzchowną odpowiedź. I wreszcie: czy bibliotekarz jest jeszcze potrzebny w świecie, w którym „sztuczna inteligencja wie wszystko”? W prezentacji zostanie pokazane, że ChatGPT i ScopusAI to nie tylko dwa narzędzia technologiczne, ale także dwie różne filozofie dostępu do wiedzy. Sztuczna inteligencja, niezależnie od formy, nie zastępuje człowieka w ocenie jakości informacji, w dostrzeganiu luk czy w interpretowaniu kontekstu, co ma szczególne znaczenie w perspektywie otwartej nauki. Relacja między sztuczną inteligencją a otwartą nauką jest złożona. Otwarta nauka kładzie szczególny nacisk na przejrzystość procesów badawczych, dostępność danych oraz możliwość ich ponownego wykorzystania i weryfikacji. Narzędzia oparte na AI, mimo ogromnego potencjału wspierania pracy naukowej, pozostają przynajmniej częściowo nieprzejrzyste pod względem mechanizmów działania i kryteriów doboru informacji. Te swoiste „czarne skrzynki” stawiają przed środowiskiem akademickim pytanie: jak korzystać z szybkości i wygody systemów AI, nie rezygnując z wymogów transparentności, powtarzalności i rzetelności badań? Właśnie dlatego biblioteka akademicka musi przejść od roli dostarczyciela źródeł do roli przewodnika, pomagającego naukowcom i studentom nie tylko znaleźć dane, ale zrozumieć ich kontekst, ograniczenia i wiarygodność. Powinna wspierać w świadomym korzystaniu z nowych technologii, ale i przypominać, że otwartość to nie tylko dostęp, ale także odpowiedzialność. W wystąpieniu zostanie zaprezentowany zarówno potencjał narzędzi AI, jak i wyzwania, które stwarzają one dla użytkowników, a także przykładowe drogi kształcenia i przygotowywania bibliotekarzy do nowych ról w świecie, który chce „wiedzieć wszystko od razu”. |
 | dr Anna Zatora — (ORCID: 0000-0003-4597-5568). Literaturoznawczyni, bibliotekarka, redaktorka. Od lat związana z Katedrą Teorii Literatury UŁ i czasopismem „Zagadnienia Rodzajów Literackich” (ISSN: 0084-4446) oraz Biblioteką Uniwersytetu Łódzkiego. Ukończyła studia filologiczne (filologia polska) i kulturoznawcze; w 2021 roku obroniła doktorat z literaturoznawstwa. W Uniwersytecie Łódzkim pracuje badawczo w swojej dyscyplinie, a także w Zespole ds. otwartej nauki i Repozytorium UŁ. Publikuje głównie prace naukowe z zakresu genologii literackiej (zob. m.in. „Saga rodzinna w literaturze polskiej XXI wieku. Konwencja czy kontestacja?” — w otwartym dostępie), ale od kilku lat zajmuje się także otwartą nauką. W „Przeglądzie Bibliotecznym” opublikowała artykuł „Rola bibliotekarzy w działaniach uczelni związanych z problemem nieetycznych praktyk publikacyjnych na przykładzie rozwiązań zastosowanych w Uniwersytecie Łódzkim (case study)” (3/2024). Należy do nieformalnej Sieci Otwartej Nauki – Data Steward PL, od początku istnienia tej grupy (2021). |
| Biblioteka naukowa jako lobby etyczne Obawy i realne zagrożenia związane z nasilaniem się nieetycznych zachowań publikacyjnych w nauce powodują, że rosną oczekiwania wobec uczelni — oczekiwania ze strony decydentów, organizacji, ale także ze strony środowiska naukowego. Komunikat Prezydium KRASP z 7 lutego 2025 roku w sprawie rekomendowanych działań mających na celu eliminowanie nierzetelnych praktyk publikacyjnych w nauce zmobilizował władze niektórych ośrodków do podjęcia aktywności w tym zakresie. Okazuje się, że jednostkami, które mogą odgrywać tu ważną rolę, a nawet stanowić swoiste lobby — są biblioteki. W Uniwersytecie Łódzkim od kilku lat podejmuje się działania związane z edukowaniem i informowaniem środowiska naukowego w zakresie nieetycznych praktyk publikacyjnych, a także wprowadza się zapisy i regulacje ograniczające ryzyko wystąpienia tego rodzaju zjawisk w uczelni. Wiele z nich zainicjowała właśnie Biblioteka UŁ, a jej zespół uczestniczy w ich realizacji. Na podstawie tych aktywności przedstawię potencjalne pola współpracy bibliotek naukowych z władzami uczelni i środowiskiem naukowym w kontekście etyki publikacyjnej. |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie